دانشگاه علم و صنعت ایران

دانشگاهی دولتی و به اعتقاد برخی اولین موسسهٔ آموزش عالی در ایران است که هستهٔ اولیهٔ آن در سال ۱۳۰۸ شکل‌گرفته است. این دانشگاه در تهران واقع است و شعبه‌های آن در شهرهای اراک، بهشهر، دماوند و نور قرار گرفته‌اند.

دانشگاه علم و صنعت ایران، تنها دارندهٔ دانشکدهٔ مهندسی راه‌آهن و دانشکدهٔ مهندسی پیشرفت در خاورمیانه و دانشکدهٔ مهندسی خودرو در ایران است؛ همچنین اولین و سالها تنها دانشگاه‌ صنعتی ایران بوده است که دارای دانشکدهٔ معماری و شهرسازی بوده و تنها دانشگاه صنعتی در ایران است که به طور تخصصی به رشته ی توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، می پردازد.

سطح آموزشی بالا از یک سو، و داشتن امکانات آزمایشگاهی و کارگاهی پیشرفته از سویی دیگر بخصوص در رشته‌های مهندسی عمران، مواد و متالورژی و مکانیک باعث شده تا وجههٔ صنعتی این دانشگاه پررنگ‌تر شود و دانش‌آموختگان آن بتوانند به سرعت جذب واحدهای صنعتی ایران شوند. همچنین اخیراً پروژه های نوینی همچون طراحی ماهواره ملی نوید و ظفر علم و صنعت و پروژه سپر ملی دفاع سايبری در مرکز ملی دفاع سايبری کشور همچنین طراحی موتور هواپیماهای جت و طراحی پلتفرم ملی خودرو کلاس B از طرحها و برنامه های ملی و ویژه این دانشگاه محسوب میشوند.

در حال حاضر حدود 12٬000 دانشجو در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا، در رشته‌های مختلف مهندسی و علوم پایه (۴۲ رشتهٔ تخصصی) در این دانشگاه مشغول به تحصیل‌اند

 

 پیشینه

دانشگاه علم و صنعت ایران، در سال ۱۳۰۸، با نام هنرسرای عالی و با هدف ایجاد زمینه‌های لازم برای تحصیلات دورهٔ عالی مهندسی در ایران، تاسیس گردید. محل آن، ابتدا در خیابان سی‌تیر (قوام‌السلطنهٔ سابق) و پس از آن در سال ۱۳۳۶، بعد از اعمال تغییراتی به محل فعلی دانشـگاه صنعتی امیرکبیر، انتقال یافت و به عنوان انستیتوی فن‌آوری تهران (TIT) هنرسرای عالی فنی، به فعالیت خود ادامه داد.

در سال ۱۳۴۱ بار دیگر این مؤسسه دستخوش تحولاتی گردید و ساختمان آن نیز به شمال شرق تهران، به زمینی با مساحت ۴۲۰٬۰۰۰ مترمربع، در منطقهٔ نارمک منتقل شد. از آن زمان به بعد هدف اصلی در نظر گرفته‌شده برای آن تربیت دبیر فنی برای تأمین نیروی آموزشی لازم برای هنرستان‌های صنعتی بود. در سال ۱۳۵۱ هنرسرای عالی به دانشکدهٔ علم و صنعت ایران تغییر نام داد و در نهایت در سال ۱۳۵۷، باتوجه به گسترش و تغییرات کیفی کارگاه‌های علمی و آموزشی، از سوی وزارت آموزش عالی وقت به دانشگاه علم و صنعت ایران تبدیل گردید.

این مؤسسه، از بدو تأسیس، چندین بار تغییر نام و مکان داده‌است که مهم‌ترین آن‌ها بدین شرح است:

  • سال ۱۳۰۸: تأسیس با نام هنرسرای عالی در خیابان سی تیر (قوام‌السلطنه)
  • سال ۱۳۳۶: تغییر نام به انستیتو تکنولوژی تهران (TIT)
  • سال ۱۳۴۲: تغییر نام به هنرسرای عالی و انتقال به منطقهٔ نارمک (محل کنونی)
  • سال ۱۳۵۱: تغییر نام به دانشکدهٔ علم و صنعت ایران
  • سال ۱۳۵۷: ارتقا به دانشگاه علم و صنعت ایران

 

 دانشکده‌ها

 

دانشگاه علم و صنعت ایران دارای ۱4 دانشکده، مرکز آموزش الکترونیک و سه گروه مستقل آموزشی فرهنگ و معارف اسلامی، زبان‌های خارجه و تربيت بدنی است.

 

  واحدهای وابسته

 

واحد اراک

اکنون این واحد به دانشگاه صنعتی اراک تغییر نام پیدا کرده و مستقل از دانشگاه علم و صنعت میباشد

واحد بهشهر

دانشگاه علم و صنعت ایران واحد بهشهر، شعبه‌ای از دانشگاه علم و صنعت ایران است که در سال ۱۳۷۳ خ. در شهرستان بهشهر تأسیس شد. در بدو تأسیس سه رشتهٔ مهندسی کامپیوتر (گرایش نرم‌افزارمهندسی صنایع (گرایش تولید صنعتی) و ریاضی کاربردی در این دانشگاه فعال بودند. رشتهٔ مهندسی برق (گرایش الکترونیک) نیز از سال ۱۳۸۸ خ. به این رشته‌ها اضافه گردید. روند ادارهٔ این واحد تا شهریور ۱۳۸۸ خ. فقط به صورت شبانه بوده‌است. از سال ۱۳۸۸ خ. در دو رشتهٔ مهندسی برق (گرایش الکترونیک) و ریاضی کاربردی در نوبت روزانه نیز دانشجو پذیرش شده‌است.

واحد دماوند

دانشگاه علم و صنعت ایران واحد دماوند در سال ۱۳۸۴ خ. راه‌اندازی شد و برای یک دوره در رشتهٔ مهندسی مکانیک به صورت فراگیر در مقطع کارشناسی فعال شد. طرح توسعه و ایجاد زیرساخت‌های این دانشگاه همچنان ادامه دارد.

واحد نور

واحد نور دانشگاه علم و صنعت ایران از سال ۱۳۸۳ ه.ش تاسیس شد. طرح‌های توسعه‌ای این دانشگاه همچنان ادامه دارد.

 

 چهره‌های علمی و صنعتی

  • محمد باقر نیو، اولین دانش‌آموختهٔ مهندسی در ایران، پایه‌گذار صنعت کاشی و نساجی جدید، صنعت ضرابخانه، صنعت چینی‌سازی، صنعت چای‌کاری در ایران، دانش‌آموخته سال ۱۳۱۱ مهندسی ماشین (برق و ماشین)
  • علی نيو، پایه‌گذار صنعت قند، دانش‌آموختهٔ دانشگاه
  • علی کاوه، چهرهٔ ماندگار رشته مهندسی عمران در اولين همايش، دارای حدود ۳۰۰ مقالهٔ علمی در مجلات بین‌المللی، بیش از ۵ کتاب به زبان انگلیسی و ۲۵ کتاب به زبان فارسی، عضو هیئت علمی دانشکدهٔ عمران
  • نصرالله بهرام زادگان، پدر علم جوش در ايران، عضو هیئت علمی دانشکده صنايع
  • ابرهيم صادقی، پدر علم ماشين افزار در ايران، عضو هيئت علمی دانشکده صنايع
  • منوچهر سالور، پایه‌گذار صنعت سیمان در ایران، دانش‌آموختهٔ سال ۱۳۱۴ مهندسی شیمی
  • جلال حجازی، پایه‌گذار صنعت ریخته‌گری در ایران، چهره ماندگار رشته مهندسی متالورژی در پنجمين همايش، عضو هیئت علمی دانشکدهٔ مهندسی مواد و متالورژی، دانش‌آموختهٔ سال ۱۳۴۴ مهندسی مواد و متالورژی
  • واهاک کاسپاری مارقوسیان، پدر علم سرامیک در ایران، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی